Geçtiğimiz günlerde bir haber dikkatimi çekti.
‘Afyon’da fırıncılara un desteği’ başlığıyla verilen haber de, Afyonkarahisar Bakkallar Esnafı Odası’nın girişimleriyle, kentteki bazı fabrikalardan temin edilen ve çuvalı 195 lira olan 4 bin çuval unun kentteki fırıncılara dağıtıldığı belirtilmişti.
Un fiyatlarının ciddi artış yaşandığı bir dönem de, odanın böyle bir olaya girişmesi ve fırınlara destek sunması önemliydi.
Afyon’da böyle gelişmeler yaşanırken, gelin bir de Gaziantep’e bakalım.
Gaziantep’te onlarca un fabrikası var.
Bunun yanında, bir pideciler odası, bir de fırıncılar odası var.
Gaziantep’te fırınlar, özellikle pide fırınlara günlerce bağırdı.
Artan fiyatlar karşısında zor durumda kalıyoruz, kepenk kapatma noktasına geldik dediler.
Bu feryadı çoğu gazete, internet sitesi yazdı.
Pide fırınları bir torba unu 350 liraya aldı.
Hal böyleyken, Gaziantep’te ki odalar, Afyon’daki esnaf odası kadar çabaladı mı?
Hayır.
Bu odalar, yanı başımızdaki organizede bulunan un fabrikalarından uygun fiyata un alıp esnafına dağıttı mı?
Hayır.
Çünkü, biz de esnafı için var olan, esnafı için mücadele eden bir fırıncılar odası, pideciler odası yok!
Bizdeki odalar esnaftan aidat toplar, esnafa eldiven ve bone satar, burada toplanan paralarla yer, içer, gezer ve olursa üzerine bir de odadan aylık alır keyif sürerler.
Esnaf ölmüş, bitmiş, kepenk kapatmış, fahiş fiyatlarla un almış, zarar etmiş kimin umrunda!
Maalesef böyle bir gerçek ile karşı karşıyayız.
Unculara gelecek olursak, fırıncılar bu firmalardan açık hesaba un aldıkları için ses çıkartamıyorlar.
Fiyat ne olursa olsun peki abi deyip ayakta durmaya çalışıyorlar.
Onun için esnaf odaların nitelikli, esnafı için çabalayan, çalışan, gerektiğinde haksızlıklara karşı mücadele eden kuruluşlar olması gerektiğini düşünüyorum.
Kalın sağlıcakla.
Haberle ilgili henüz yorum yapılmamıştır.